Z popularnością Giewontu nie ma co dyskutować. To zdecydowanie najbardziej rozpoznawalna góra nie tylko w polskiej części Tatr, ale i w całym kraju. Bo choć to szczyt stosunkowy niewysoki, liczący zaledwie 1894 m n.p.m. (ostatnie źródła podają wysokość 1895 m n.p.m.), to jego charakterystyczna sylwetka przypominająca Śpiącego Rycerza, upstrzona dodatkowo kilkunastometrowym krzyżem, jest nie do pomylenia z żadną inną górą. Giewont góruje nad Zakopanem, więc jego niesamowite północne zerwy są doskonale widoczne dla wszystkich przybyszów. Z tej perspektywy Giewont zdaje się być nieprzystępny i wręcz nie do zdobycia. A jednak turyści pchają się na szczyt, urzeczeni niezwykłym wyglądem góry, nęceni wręcz legendarną popularnością. W zdobyciu wierzchołka pomagają liczne szlaki turystyczne, łączące się po południowej stronie szczytu, bo o ile na północy Giewont obrywa się niemal pionowymi ścianami, o tyle na południu jego stoki są zdecydowanie łagodniejsze i możliwe do pokonania przez zwykłych piechurów.
